Την μη καταβολή των δεδουλευμένων τους καταγγέλλουν μέσω επιστολών στην Φωνή της Αλήθειας πολλοί εκπαιδευτικοί οι οποίοι μετείχαν στις Λυκειακές Επιτροπές των πανελληνίων εξετάσεων 2024. Συγκεκριμένα, ενώ όλα τα προηγούμενα χρόνια οι καταβολές των αποζημιώσεων για την συμμετοχή στις λυκειακές επιτροπές γινόταν σχετικά άμεσα, φέτος πολλοί εκπαιδευτικοί πληροφορούνται ότι θα πληρωθούν «από Σεπτέμβρη». Καλούνται, έτσι, δικαιώματα που είναι ήδη κατοχυρωμένα στο πλαίσιο του αστικού κράτους, να διεκδικηθούν ξανά από την αρχή.

 Την ίδια στιγμή, οι εκφυλισμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες δεν δέχονται να φέρουν το θέμα στα ΔΣ των ΕΛΜΕ – αντίθετα, πουλάνε υπερεπαναστατικές κορώνες για να υπηρετήσουν μικροπολιτικά προσωπικά και κομματικά συμφέροντα, επεξηγώντας με ύφος χιλίων καρδιναλίων και με δεκάλεπτα λογύδρια ότι η λύση δεν είναι η διεκδίκηση των θεσμικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων, αλλά να στρατευτούν οι εργαζόμενοι πίσω από τα «επαναστατικά» ψηφοδέλτια των ρεβιζιονιστικών δυνάμεων.

Η παραπάνω σύμπραξη αστικού κράτους και συνδικαλιστικής αριστοκρατίας είναι έκφραση μίας ιδιότυπης ομηρίας στην οποία βρίσκονται οι εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα: υφίσταται πλήρης ανυπαρξία ολοκληρωμένης θεσμικής προστασίας των εργαζομένων στα πλαίσια αυτά και τέτοια ζητήματα υπάγονται σε μία εξαναγκαστική αρμοδιότητα του συνδικαλιστικού οργάνου. Αυτό το ζήτημα, σε συνάρτηση με τους υπάρχοντες συσχετισμούς, προβάλλει την ανάγκη για δημιουργία νέων θεσμών διεκδικητικής δράσης των εργαζομένων αλλά και την μαζικοποίηση των συνδικάτων και την ανατροπή των πολιτικών εκφυλισμού του κινήματος.