Το παρόν άρθρο γράφεται με αφορμή τις Θέσεις που εξέδωσε για το 22^ο Συνέδριό του το «ΚΚΕ». Κύριο ζήτημα του Συνεδρίου – που θα διεξαχθεί με χρονοκαθυστέρηση σχεδόν ενός έτους – είναι (όπως τίθεται από το ίδιο το κείμενο των Θέσεων), «το Κόμμα». Μέσα από μία σειρά από (όχι και τόσο) καινούργιες εκκλήσεις για «ετοιμότητα», «περιφρούρηση», «επαναστατική επαγρύπνηση» κλπ, η κυρίαρχη κομματική φράξια προσπαθεί να εδραιώσει την θέση της εντός της (αστικού τύπου) κομματικής ιεραρχίας.

 Την ίδια στιγμή, το κείμενο των θέσεων φαίνεται να βλέπει κάποια εντυπωσιακή άνοδο με βάση τους απόλυτους αριθμούς που το περιτριγυρίζουν. Βέβαια, αυτή η «ενόραση» μάλλον ισοδυναμεί με τυφλότητα, αφού το «ΚΚΕ» φαίνεται να μπερδεύει τα αυγά με τα πασχάλια ή αλλιώς τα εκλογικά ποσοστά με τον απόλυτο αριθμό ψηφοφόρων και οπαδών.  Απόδειξη αυτού το παρακάτω: «Η άνοδος της πολιτικής επιρροής του Κόμματος που καταγράφηκε στις εκλογές της περιόδου (… ευρωεκλογές)» (σελ. 92 των Θέσεων). Για να δούμε όμως την πραγματικότητα: στις βουλευτικές εκλογές του 2023, το «ΚΚΕ» λαμβάνει 401.224 ψήφους. Στις Ευρωεκλογές του 2024, το «ΚΚΕ» έλαβε 367.803. Αξίζει να διερωτηθεί κανείς, πού ακριβώς βρίσκεται αυτή η εντυπωσιακή άνοδος; Στις περίπου 33.000 ψήφους που έχασε ο εν λόγω φορέας; Αλλά ας μην μιλάμε μόνο με εκλογικούς όρους (αν και παλιά τέχνη κόσκινο για το μόρφωμα του Περισσού η φετιχιστικοποίηση της αστικής κάλπης). Ας μιλήσουμε για την σπουδάζουσα νεολαία. Λέει η ΠΚΣ (παράταξη του «ΚΚΕ» στα πανεπιστήμια) ότι βγαίνει πρώτη στις φοιτητικές εκλογές όχι λόγω προσωπικών σχέσεων των μελών της με τους φοιτητές που πάνε να ψηφίσουν, όχι λόγω της τεράστιας αποχής που σε πολλούς συλλόγους άγγιζε το 90%, αλλά επειδή – λέει – οι φοιτητές αναγνώρισαν την «αγωνιστική» στάση των εκλεγμένων με την ΠΚΣ στα ΔΣ. Βέβαια αυτή η αγωνιστική στάση ήταν στην πραγματικότητα οι αγωνιστικές φωτογραφήσεις στις διαδηλώσεις, τα ΔΑΠίτικου χαρακτήρα παρτάκια υποδοχής φοιτητών και η εισαγωγή των memes στην πολιτική «διαπάλη».

 Όμως, ακόμα και στα εντός του «Κόμματος», τα πράγματα φαίνεται να μην πηγαίνουν καλά (για το «κόμμα»). Έτσι, βλέπουμε για παράδειγμα ένα μαζικό κύμα άλλοτε θορυβωδών και άλλοτε σιωπηλών αποχωρήσεων από τις κομματικές γραμμές. Παράλληλα, φαίνεται πως υπάρχει ισχυρό τμήμα του δυναμικού που εντάσσεται στις κομματικές γραμμές και εν συνεχεία για διάφορους λόγους (άλλοτε προσωπικούς, άλλοτε πολιτικούς) καταλήγει να μην ασχολείται.

 Το «ΚΚΕ» στο συνέδριό του αναμένεται να τα βρει όλα καλά καμωμένα. Η πραγματικότητα το διαψεύδει και θα το διαψεύσει εκ νέου την επομένη του συνεδρίου του.